Антон Рудак. Верхні горад

Антон Рудак. Верхні горад

Рэдактар кнігіАндрэй Хадановіч, мастак вокладкі - Ксенія Шталянкова.

***

Валодзя Караткевіч на беразе Дняпра

Вецер хмары па небе ў сумёты зьбіраў

І яны застывалі ў маўклівым спакоі.

Сумны хлопчык сядзеў на адхоне Дняпра,
А краіна драмала ў сьнягах за ракою.

“Бог пакінуў яе. Пэўна, зь дзесяць вякоў,
Як забыўся аб нашай няшчаснай радзіме,
Дзе ня тое што цмокаў – няма й ветракоў,
Ані Донаў Кіхотаў, каб біліся зь імі.

Ён пайшоў і пакінуў нас зь ёю саміх –
Дык на чорта малітвы да гэткага Бога?”
Раптам сьнег прыпыніўся і вецер заціх –
Бог схіліўся і сумна глядзеў на малога.

І пакуль феерверкі ляцелі ў гару
І клалося ў снапы пад сярпамі калосьсе,
Ён пайшоў – і адзін нарадзіў Беларусь,
І для першага разу някепска ўдалося.

У серыі "Пункт адліку" Кнігарні пісьменніка Саюза беларускіх пісьменнікаў - новы дызайн, распрацаваны Нікам Анціпавым.