№ 86
500-годнасць
Ірына Дубянецкая. Кніга роду. Новая беларуская Біблія.
Францыск Скарына. Дзеля дабра паспалітага. З кнігі вершаў “Маем найбольшае самі”. Перастварэнні Алеся Разанава.
Проза-паэзія
Валянціна Аксак. Паэзія прозы.
ПАЭЗІЯ
Юрка Голуб. Містэрыя. Вершы.
Леанід Галубовіч. Наступствы цывілізацыі. Тры вершы і пяць верлібраў.
Алесь Камоцкі. Жыццё пайшло на новы лад. Вершы.
Анатоль Івашчанка. Сінявокая.Вершы.
Таццяна Дзмітрыева. Карціны размаляваныя з абодвух бакоў. Вершы.
ПРОЗА
Віктар Казько. На кручку. Нізка апавяданняў. (Заканчэнне).
Вінцэсь Мудроў. Нябесныя знакі. Апавяданне.
Павел Ляхновіч. Прыпяць цячэ... Апавяданне.
Таццяна Будовіч-Барадуля. Помста. Два апавяданні.
ДЭБЮТ
Марына Булатоўская. Бедная Марыя. Два апавяданні.
ПЕРАКЛАДЫ
“А ты чалавек – цябе не зловіць ніхто” Сучасная ўкраінская паэзія і проза.
Алег Лышэга. Вершы.
Наталка Білацарківец. Вершы.
Сяргій Жадан. Вершы.
Алена Герасімюк. Вершы.
Пераклад Андрэя Хадановіча.
Марына Варыч. У ноч на перадвелікодную пятніцу. Апавяданне.
Наталля Куліш. Барон. Апавяданне.
Пераклад Барыса Пятровіча.
Этгар Керэт. Іншасвет. Апавяданні з кнігі “Раптам стук у дзверы”. Пераклад Паўла Касцюкевіча.
Фердынанд Шмац. Паэзія ад мовы ў сучаснай аўстрыйскай літаратуры. Пераклад Вольгі Гронскай.
ВЫТОКІ
Канстанцін Тышкевіч. Вілія і яе берагі ў гідраграфічных, гістарычных, археалагічных і этнаграфічных адносінах. Пераклад Уладзіміра Васілевіча.
ДЗЁННІКІ
Міхаіл Дубянецкі. “Трэба рызыкаваць”. Дзённікавыя запісы перыяду працы ў Беларускай Савецкай Энцыклапедыі. (Працяг).
ЗГАДКІ
Кастусь Цвірка. Човен майго часу. З новай кнігі. (Працяг).
ЭСЭ
Эдуард Дубянецкі. Загадка Стральцова. Да 80-годдзя пісьменніка.
Іван Штэйнер. Голад галодных і сытасць сытых. Канцэпт голаду ў беларускай і сусветнай літаратуры. (Працяг).
ПАМЯЦЬ
Алесь Гібок-Гібкоўскі. Прапаў без вестак.
КРЫТЫКА
Сяргей Кавалёў. Карабель у бурлівым моры часу: гісторыя аднаго твора.
КНІГАПІС
Наталля Якавенка. Міфалагічна-дэтэктыўны мікс з эратычным флёрам. Роздум над раманам Валера Гапеева «Ноч цмока».
Яўген Бяласін. Кніга Горвата – гэта музей. Рэцэнзія на кнігу Андруся Горвата.